Bramenoogst en een afspraakje

Nu de herfst is aangebroken begint het bij Nisse toch een beetje te kriebelen. Hij heeft me al een paar keer aan mijn jasje getrokken. 'Je bent nu wel zo druk met de appel- en perenpluk, maar heb je ook nog erg in de bramen.' Door alle drukte had ik daar inderdaad geen erg in. Temeer daar ik ook nooit echt een bramenstruik geplant heb. Kijk ik uit mijn werkkamer naar de slootkant dan staat daar, zonder dat mijn oog er eerder op gevallen is, een rijke oogst wilde bramen te wachten om geplukt te worden. Niet veel later hoor ik ze beiden rommelen met emmertjes. Wanneer ik iets uit mijn boekenkast nodig heb, kijk ik nieuwsgierig hun huisje in. Hildegom is bezig met het uitkoken van kleine, glazen potjes. Ze zet ze keurig op z'n kop op een theedoekje. Die treft voorbereidingen voor het maken van jam begrijp ik. Het is bijna jammer dat ik zo dadelijk wegmoet voor een interview..... Wanneer ik later thuiskom hangt er in mijn werkkamer een verrukkelijke, zoetige lucht van gekookte bramen. Wanneer ik even later het interview uitwerk, schiet ik ongemerkt door de tijd heen. Hoewel mijn maag rammelt, wil ik nog even doorwerken om het artikel af te maken. Het is inmiddels donker geworden. Gedachteloos knip ik de bureaulamp aan. En met het zoeken naar het lichtknopje raakt mijn hand iets... op een ontbijtbordje liggen tot mijn verrassing twee dikke bruine boterhammen met bramenjam op mij te wachten. Wauw, heerlijk! De jam is nog warm, dat gegeven en de rammelende maag maken dat het naar zoiets als vers gebak smaakt. Ik prijs me gelukkig met mijn kleine helden. Dank je wel Hildegom, dank je wel Nisse!



Vandaag testte Nisse mij op mijn kennis van paddenstoelen. Bovenstaande collage maakte ik in de tuin, waar hij talloze vragen op mij afvuurde. Er speelde, zo zag ik, een klein lachje rond zijn mond, over zoveel onbenul. Nooit in verdiept eerlijk gezegd. Of ik zin heb in een boswandeling, dan kon hij aan de hand van voorbeelden mij er iets meer van vertellen. 'Neem je fototoestel maar mee, dan kun je er volgend jaar herfst wellicht een artikel over schrijven in je Magazine,' zegt hij fijntjes. Ik stel hem niet veel later niet alleen in mijn kennis over de paddenstoel teleur, ook voor wat betreft de wandeling van vandaag. Ik heb geen tijd. Het Boerendag in Klaaswaal en wil daar graag foto's gaan maken. 'Oké,' zegt hij teleurgesteld, 'en morgen?' Ik beloof hem om morgen vroeg op te staan. 'Gaan we morgenochtend lekker wandelen in de polder en naar het landgoed vlakbij de Nieuwendijk', beloof ik hem. 'Maar 's middags wil ik naar de Lange Voorhout in Den Haag. Daar is voor de laatste keer dit seizoen boeken- en antiekmarkt.' Hij kijkt even wat zuinig over zoveel actiebereidheid op één dag, maar laat weten dat hij dan ook wel mee wil. 'De donkere dagen gaan er weer aankomen, dan is een goed boek nooit weg weet hij als geen ander. Waarin ik hem wederom groot gelijk moet geven.